รายละเอียด(อย่างย่อ) กองบรรณาธิการสำนักพิมพ์บ้านมงคล ได้รวบรวมข้อมูลและภาพต่างๆ ช่วง 89 พรรษาของพรัองค์ และ 70 ปีแห่งการครองราชย์ แบบปีต่อปีมารวมสรุปไว้ในหนังสือเล่มนี้ และโดยเฉพาะเหตุการณ์ “วันสวรรคต” (13 ตุลาคม 2559) สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯสยามมกุฎราชกุมารได้ถวายสรงที่พระบาทพระบรมศพ จากนั้นทรงหวีเส้นพระเจ้าขึ้นครั้งหนึ่งหวีลงอีกครั้งหนึ่งแล้วหวีขึ้นอีกครั้งหนึ่ง แล้วหักพระสางนั้น วางไว้ในพานซึ่งเจ้าพนักงานเชิญอยู่...และพิธีการต่างๆในวันดังกล่าวอย่างกระจ่างชัด โดยเฉพาะขบวนพระบรมศพออกจากโรงพยาบาลศิริราชไปยังพระบรมมหาราชวัง ขณะที่ขบวนเคลื่อนพระบรมศพได้ผ่านพ้นไป ประชาชนแต่ละคนต่างทยอยลุกขึ้นเตรียมแยกย้ายกลับไปทำธุระของตนต่อ แต่ทางตำรวจและทหารได้รีบแจ้งว่ายังเหลืออีกหนึ่งขบวนเสด็จ บางคนอยากรู้ว่าใคร จึงได้ร้องถามไป แต่ไม่ได้คำตอบ พอขบวนเสด็จกำลังจะผ่านมาตรงหน้า ก็มีเสียงร้องว่า “ทรงพระเจริญ” พวกเราจึงส่งเสียงว่า “ทรงพระเจริญ” ตามรถโฟค์คสีครีมเคลื่อนผ่านมาตรงหน้า ภาพที่ปรากฏเบื้องหน้า คือ ผู้หญิงสูงอายุผมสีขาวโพลนทาปากสีแดงชาดทันใดนั้นพวกเราก็นึกขึ้นได้ว่า ผู้หญิงสูงอายุที่โบกพระหัตถ์ให้ประชาชนอย่างที่เราเคยเห็นในโทรทัศน์อย่างคุ้นตา พร้อมทั้งทรงแย้มพระสรวลอย่างที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในพระบรมโกศเคยตรัสแก่นักข่าวหนุ่มอเมริกา คราวเสด็จเยือนสหรัฐอเมริกาเมื่อปี พ.ศ. 2503 นักข่าวผู้นั้นทูลถามว่า “ทำไมพระองค์ จึงทรงเคร่งขรึมนักไม่ทรงพระสรวลเลย?” ทรงหันพระพักตร์ไปทางสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถ พลางรับสั่งว่า “นั่นไง ยิ้มของฉัน” (She is my smile)