รายละเอียด(อย่างย่อ) มนุษย์ในยุคก่อนนั้นรู้จักการนำเชือกมาใช้ในการดำรงชีวิต โดยเชือกที่ใช้มาจากเส้นใยที่เกิดจากธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็น เยื่อเปลือกไม้ เถาวัลย์ต่างๆ แล้วมาทำเป็นเชือกเพื่อผูกวัสดุให้แข็งแรงทนทาน เมื่อมนุษย์มีความเจริญมากขึ้น ก็เริ่มมีการพัฒนาการการใช้เชือกที่ทำจากวัสดุดังกล่าวมาผูกรัดเป็นเงื่อนปม ใช้ในการมัดวัสดุต่างๆ เช่น การสร้างย้ายจากวัสดุธรรมชาติ การมัดท่อนซุง ลำไม้ไผ่ เพื่อใช้ในการต่อพาำนพในการดำเนินชีวิตจ และล่าสัตว์หาอาหารทั้งทางบกและทางน้ำ ทำธนู เพื่อนพไปใช้เป็นอาวุธในการล่าสัตว์ นำเชือกมาสานเป็นตาข่ายเพื่อดักสัตว์ ตกปลา ทำมาหาเลี้ยงชีพ ฯลฯ เชือก หมายถึง สิ่งที่ทำด้วย ด้าย หรือ ป่านปอ เป็นต้น มักฟั้นหรือตีเกียว สำหรับผูกหรือมัด มีขนาดต่างๆกันไป เกลียวจะมีความแน่นได้มากขึ้นนั้น ขึ้นอยู่กับการดึง ยิ่งดึงตึงมาก เกลียวเชือกก็จะมีความแน่นมากขึ้น โดยส่วนมากแล้ว การพันเกลียวเชือก จะพันวนไปทางด้านขวา เงื่อน หมายถึง ปมที่ผูก, รอยที่ต่อ ดังนั้นคำว่า เงื่อนเชือก ก็คือ เชือกหรือเส้นด้าย ที่ผู้กันเป็นปม เพื่อนำไปใช้ในการยึดหรือมัดวัตถุสิ่งของให้แน่นแข็งแรงทนทาน สารบัญ : การผูกเงื่อนเชือกให้ถูกหลักวิธีและการออกค่ายพักแรม -- ความสำคัญของเงื่อนเชือก -- ชนิดของเชือก -- การพันหัวเชือก -- การแทงเชือก -- การต่อเชือก -- การเก็บเชือก -- เงื่อนพื้นฐาน -- เงื่อนผูกด้วยเชือกต่างขนาดกัน -- เงื่อนรูด -- เงื่อนบ่วง -- เงื่อนสำหรับคล้องหรือผู้วัตถุ -- เงื่อนตกแต่ง -- เงื่อนประยุกต์ -- การลดความยาวเชื่อ -- การออกค่ายพักแรม -- การปฐมพยาบาเบื้องต้น