รายละเอียด(อย่างย่อ) แม่ของฟูจังยุ่งหัวหมุนกับงานบ้านและงานนอกบ้านทุกวัน ทุกวันนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ทั้งคุณพ่อและคุณแม่ต้องทำงานกันทั้งคู่ โดยปกติแล้ว ฟูจังจะใช้เวลาอย่างสนุกสนานกับคุณครู เพื่อนๆ ที่โรงเรียนอนุบาล และคุณยายด้วย แต่แล้ว “ความเหงา” ที่ก่อตัวขึ้นทีละน้อยในใจ ก็ระเบิดออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจเพียงเพราะเหตุเล็กน้อย... “ทำไมแม่ไม่อยู่กับหนูตลอดเวลาล่ะ!” สุดท้ายฟูจังก็เริ่มร้องไห้ แม่กระต่ายกอดเธอไว้แน่นแล้วบอกว่า “ฟูจัง บางครั้งที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันก็อย่าลืมนะลูก ว่าหนูเป็นของขวัญล้ำค่าที่สำคัญมากของแม่ แม่รักหนูมาก รักมาก มากที่สุดเลยนะ...” ไม่มีอะไรอุ่นใจไปมากกว่าความรู้สึกเมื่อได้อยู่ในอ้อมกอดแน่นๆ ของแม่พร้อมกับคำพูดจากแม่ว่า “รักหนูที่สุด” ตอนอ่านนิทานเล่มนี้กับลูก ลองกอดเขาแน่นๆ แล้วบอกว่า “รักหนูที่สุด” ดูนะคะ